زمستان

دی آمد و شد

فصل زمستان

فصلی که با آن

برف است و باران

بهمن پس از دی

می آید از راه

شبها بلند است

روز است کوتاه

پایان این فصل

اسفند ماه است

همراه هرکس

شال و کلاه است

بازی چه خوب است

در فصل سرما

با برف بازی

شادیم، هاها

در لانه خود

خوابیده خرگوش

و زندگی را

کرده فراموش

سرد است و دیگر

رفته پرستو

نه سبزه،نه برگ

نه باغ،گل کو؟

اما نرفته

زاغ و کبوتر

گنجشک هم هست

به به چه بهتر!

هستند اینها

دور و بر ما

باید غذا داد

حتما به آنها

مادربزرگم

پیر است و با ماست

هم بازی ماست

در فصل سرما

گرم است خانه

با قصه هایش

می خوابم آرام

با لای لایش

گرمای خانه

سرمای کوچه

آجیل و خرما

چای و کلوچه

هرکس در این فصل

چشم انتظار است

چون بعد از این فصل

عید و بهار است

                                                                                شاعر : مصطفی رحماندوست